Aarde aan mijn handen, het witte porcelein of de bruine teelaarde, aarde onder mijn voeten, aarde op mijn penseel. Ik krijg er maar niet genoeg van, integendeel, het lijkt erger te worden. Ik maakte de afgelopen maanden potten en schalen in donkere st Aubin klei, een buikige karaf in porcelein en zijn tegenhanger als lamp. Maar ik schilderde ook op de kostuums van de Zinneke Parade en uiteindelijk zelfs op de gezichten van onze zinnekes met diezelfde aarde. Ik houd van het vloeibare, vormeloze karakter van de aarde die je kan laten drogen, vormen en dan vasthouden, laten scheuren en craqueleren. Het verwerkingsproces is erg vaak langzaam, een ontwerp van vorige zomer krijgt nu pas concrete vorm, mallen gaan jaren mee, design en afwerking worden langzaam aangepast, verbeterd, herwerkt. Denken doe ik meestal met mijn handen, terwijl ik de stukken manipuleer komen nieuwe vormen tot stand, een idee kan in grote lijnen worden uitgetekend in een schetsboek maar de invulling gebeurt tijdens het "prutsen" in de aarde. Ik werk graag aan verschillende stukken tegelijk, terwijl het een droogt kan ik dan aan het ander werken, een onafgewerkt stuk kan weken of maanden in een hoekje in het atelier staan voor ik er de oplossing voor vind. Reden ook, waarom ik graag alleen werk, ik heb de stilte en de ruimte nodig, de luxe om soms in de zetel naar een tafel vol onafgewerkt werk te zitten kijken of als een toerist in mijn eigen atelier rond te lopen en te zien hoe het werk evolueert.
Als tegenhanger ga ik dan voor zinneke werken, eens in de 2 jaar. Het plezier van in een team te functioneren, samen beslissingen te nemen en te zien hoe je be invloed wordt door de anderen. Werken onder druk ook, die deadline , het roes van de parade en het collectieve gebeuren. En dan is het voorbij, bijven er enkel wat beelden over en keer ik terug naar de stilte van het atelier.
Het kontrast tussen het erg efemere van de parade en het bijna eeuwige van de keramiek is een spanningsveld dat me erg boeit. Het doet me denken aan een ritueel dat speelt met de tijd, met overgangen maar ook met objecten om dat ritueel te dienen. Sommige objecten dienen slechts 1 keer, andere gaan generaties lang mee maar ze danken beiden hun waarde aan het ritueel. Het zijn
containers of houders van zin. Potten?
